Meerzicht

Een poldereilandje in het Groene Hart: een dichtgeslibde haven vol illegaal afgemeerde woonschepen, een permanent bewoond recreatiepark, een moerassig nieuw natuurgebied en een gespleten dorpsgemeenschap. In de verste uithoek ervan staan een vervallen woonhuis en een gesloten hotel, waarin twee vrouwen langs elkaar heen leven. Wat bezielt de vrouwen om op deze verlaten plek onder te duiken? De ene (begin vijftig) verzint verhalen over de reden waarom de ander (begin negentig) zich in het hotel verschuilt en van kamer naar kamer zwerft. Lukt het haar om er al schrijvend achter te komen en tegelijkertijd voor zichzelf onder ogen te zien waarom ze na haar eindexamen uit haar geboortehuis vertrok om er pas drieëndertig jaar later terug te keren?

In Meerzicht vertelt Marie de Meister op een originele manier over verlies, rouw en verzoening, tegen de achtergrond van een bestuurlijke ruzie over de bestemming van de polder. Ze vertelt bovendien over een aarzelend ontluikende liefde die de vertelster uiteindelijk uit haar isolement bevrijdt.

"Marie de Meister weet je mee te slepen in een ongelooflijk verhaal, dat via stukjes en beetjes in je hoofd gaat zitten. Daar gaat het bij mij niet meer uit! Waar gebeurd? Verzonnen? Maakt niet uit, ze weet hoe ze een lezer vast moet houden!"

Recensies